همه‌ی جریان‌های تمدن ساز در تاریخ برای ظهور و بقای خویش از یک نظام فکری و اجرایی قدرتمند بهره‌مند بوده‌اند. نظام فرهنگی همه‌ی آن‌ها مایه‌ی قوام، عزت و صلابت آن تمدن بوده است. گر چه نظام اجرایی ویترین یک تمدن به شمار می‌رود اما واقعیت آن است که اساساً ماندگاری تمدن به روح آن است که ریشه دربنیان‌های فکری آن دارد.

در این راستا جمهوری اسلامی هم دفعتا متولد نشده است. اساس آن از ظهور اولین پیامبر خدا حضرت آدم گذارده شده و با ظهور اسلام و غدیر به انقلاب مشروطه رسیده و با گذر از آن به انقلاب اسلامی پیوسته است. هر آن‌چه در این بسترهای تاریخی متجلی گردید به نحو اکمل آن در منشور انقلاب اسلامی منعکس شده است. استکبارستیزی، عدالتخواهی، استقلال طلبی و آزادگی منش همه‌ی پیامبران و ائمه علیهم السلام بوده است و امروز جمهوری اسلامی مدعی این تفکر ناب است.
همه‌ی این خوبی‌ها طواغیت زمان را آرام نمی‌گذارد. ذات طاغوت ایجاد وابستگی است آن هم وابستگی کاذب. طاغوت برای آن‌که هویت پیدا کند نیاز به نوچه وبنده دارد و از آن جهت که به شدت ابزارگراست برای اهل دنیا ایجاد تعلق می‌کند هم برای دارندگان وهم برای وابستگان. دارندگان، ابزار خویش را نوعی قدرت می‌دانند و آن‌ها که محرومند اگر ذیل فرهنگ توحیدی نباشند مرعوب ابزارها می‌گردند و این حکایت همه‌ی طواغیت زمان و نوکرانشان از ابتدای خلقت تا به امروز بوده است وفقط صورت آن متحول شده است.
تنها یک جریان می‌تواند در مقابل  ابزارهای نرم و سخت استکبار قد علم کند جریانی حماسه ساز با روحیه‌ی جهادی که از پیروزی خویش در مقابل استکبار یقین حاصل کند. این اطمینان فقط از آن حزب الله است که به حقانیت نصرت الهی و حضور آن در همه‌ی تاریخ ایمان دارد. گاه  این جریان توحیدی در تاریخ مدینه ساز بوده است و در مقابل دشمن نه تنها ایستادگی کرده بلکه به دلیل ساختار اجرایی قوی، اجازه‌ی توطئه چینی به دشمن نداده است وگاه به دلایل مختلف از حاکمیت طواغیت و استبداد گرفته تا اختلافات داخلی و... نتوانسته ابزار و نظام مدیریتی و اداری خویش را بسازد و صرفا در تهدیدات تشدید شده راه مقاومت در پیش گرفته است.
این مسأله در مورد جمهوری اسلامی نیز صادق است. آن‌گاه که انقلاب اسلامی به وقوع پیوست فقط نظام ولایت فقیه مستقر شد و آن‌همه آرمان‌های عظیم تاریخی صورتی برای ظهور در آن زمان نداشت. ازآن‌جا که دنیای مدرن از این نقطه ضعف‌ها آگاهی داشت به طور دائم فشار می‌ آورد تا نه تنها مانع ایجاد تمدن اسلامی شود بلکه همین ساختار سیاسی ایجاد شده را بشکند و این داستان تا امروز که سی و چهار سال از انقلاب می‌گذرد ادامه دارد.
علی رغم آن‌که غرب خوب می‌داند که جمهوری اسلامی بخاطر حضور دولت سازندگی و اصلاحات  سال ها از ساختارهای علمی فرهنگی، اقتصادی و... انقلاب فاصله گرفته و همچنین امید دارد اختلاف های روشی جریان اصول‌گرا این بنای عظیم را با فروپاشی مواجه کند اما قادر به درک این حقیقت بزرگ نبوده است که انقلاب اسلامی با تهدید و تحریم هرگز و هرگز از بین نمی‌رود. این انقلاب عزیز و قدرتمند می‌ماند چرا که ملت به امید تحقق وعده‌ی الهی با همه‌ی تحریم‌ها و علی‌رغم فشارهای سیاسی، به برکت رهبری عزیز انقلاب اسلامی ایستاده است. آن‌چه این انقلاب عزیز و شکست ناپذیر را در مقابل تهدیدها بیمه خواهد کرد فرهنگ مقاومت همراه با تمدن سازی برای بی‌اثر ساختن ابزارهای برنده اما بی‌خاصیت مستکبران عالم است.
برنامه‌سازان و مجریان انقلاب باید بدانند اگر تحریم‌های شدید علیه ملت ایران تصویب می‌شود، اگر برای مخدوش ساختن انتخابات از هیچ‌کاری دریغ نمی‌شود همه به خاطر آن است که  دشمن به دل‌های ناپایدار بر انقلاب ، به حرص و طمعمان برای بیشتر داشتن، به اسراف و تجمل‌پرستی، به بلندگوهای ضدانقلاب و به ظاهر انقلابی داخلی، به سیماهای فرهنگی غیر الهی، به روحیه‌ی انتقام و سخت‌گیری یاران انقلاب بر یکدیگر، به ظاهربینی‌ها و حاشیه پردازیمان، به راحت طلبی ونداشتن روحیه‌ی خطرپذیری در موقعیت‌های سخت و بالاخره به آن‌ها که اسلام آوردند اما ایمان نیاوردند هنوز امید دارد.
آن‌ها از نقاط ضعف ما مطلعند اما به فرموده‌ی رهبری عزیز ما برای مشکلاتمان راه حل داریم اما آن‌ها راه گریزی برای عبور از بحران‌هایشان ندارند. اگر ما به خاطر سست عنصری بعضی یاران انقلاب، قدرت جسارت و گذر از دنیای مدرن را نداشته‌ایم، اما راهمان بن‌بست نیست. آن‌ها که بنای تمدنی را گذاشتند که نه با نظام هستی سازگار بود و نه با انسان در مقابل این همه بحران ‌چه خواهند کرد!
ملت ایران با آن همه تحریم وکاستی های داخلی همیشه در صحنه بوده است. در سالگردهای انقلاب اسلامی هرسال باشکوه‌تر از سال پیش آمده است. در 23 تیر و 9دی آمده است و با حماسه‌هایش چشم جهانیان را خیره ساخته است و این ها همه نشانه‌ی آن است که خدای مقلب القلوب همواره دل های ملت را به سوی جریان حق رهنمون کرده است.امسال که سال حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی است وظیفه‌ی مردم و مسئولان در مقابل دعوت رهبری معظم انقلاب  بسیار سنگین‌تر به نظر می‌رسد.
بزرگ ترین مانع  برسر حماسه سازی سیاسی و اقتصادی در یک نگاه کلی اختلاف و تفرقه و شکسته شدن وحدت جامعه‌ی مسلمین است. هرکس و هر جریانی که در مقابل استکبار ستیزی، عدالتخواهی و آرمانگرایی انقلاب  قد علم کند و اباحی‌گری دنیای مدرن را ستایش کند، حزب‌الله همانند جریان فتنه در مقابل آن می‌ایستد اما اختلافات روشی  نشانه‌ی بلوغ انقلاب است و نزاع سیاسی برسر آن‌ها موجبات تضعیف نظام را در عرصه‌ی بین‌المللی فراهم خواهد کرد. البته هرکس و هر جریانی که با زمان‌نشناسی سخنانی را ایراد کند و مرتکب اعمال شبهه ناک شود که ممکن است در چارچوب انقلاب نگنجد به نظام و شهدا خیانت کرده و از این جهت موجبات شقاق جامعه‌ی مسلمین را مهیا ساخته  است.
لذا کاندیداهای انتخاباتی زمانی می‌توانند مدعی برنامه‌ی جامعی باشندکه آن راه و روش، ظهور صراط مستقیمانقلاب عزیز باشد که اگرچه با جسارت و شجاعت در یک برنامه‌ی طولانی‌مدت افق تمدن اسلامی را در نظر دارد لکن در عین حال از طرق مختلف برای اقناع  نخبگان و عوام مردم که به نظام اقتصادی، فرهنگی و هنری  مدرن خو گرفته‌اند می‌کوشد.
در نظر نگرفتن این ملاحظات خطر زیادی در پی داردکه از مهمترین آن‌ها اتهام‌زنی گروه‌های انقلابی به یکدیگر، ناامیدی ملت از راه عزیز انقلاب اسلامی و بدتر از همه شادی دشمنان اسلام است. وقتی باب تهمت باز شد و رسانه‌های انقلابی داخلی به اسم انقلابی‌گری در کنار تریبون‌های ضد انقلاب داخلی هر دو به شبهه‌هایی دامن زدند که سابقا بر سر آن نزاع می‌کردند دیگر نباید انتظار داشت در فضای آلوده و سیاه شیطانی داخل و تبلیغات ضد انقلاب در خارج کاندیدای اصلح  با شاخصه‌های تمدن سازی برای انقلاب شناسانده شود.
مسلم است که انقلاب ما چون به عزت غدیر است، چون به وسعت حسین علیه السلام است وچون بوی مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را می‌دهد عزیز است و انشاا... این صراط مستقیم با گذر از پیچ تاریخی با وحدت جریان‌های انقلابی با تحمل یکدیگر با عنایت به درک فرایند طولانی تمدن اسلامی عزیزتر خواهد گردید و حماسه سازی سیاسی و اقتصادی آن‌گونه که رهبر معظم انقلاب امید آن دارند رقم خواهد خورد.