خاستگاه مردم ونك

ونك قدمتي نزديك به 1000 سال دارد .مي گويند در اين محل درخت ون بسيار مي روييده است وبه همين دليل ونك نامش نهاده اند .در كتاب لغت، ونك را نام حيواني كوچكتر از گربه مي دانند با موهاي بلند ودم كوتاه ، البته كسي اين يكي را در محل نديده است ، مرحوم دهخدا در لغتنامه مي نويسد ونك يعني «جاي گرفتن در ميان اقوام »كه اين يكي ملموس تر از ديگران است محل انتخابي غير از ضلع شمالي كه كوه سياه قرار گرفته است در ساير جهات ،مزارع، چشمه ها، رودخانه و دهات كوچك وبزرگ فراواني را در بر داشته است كلام آخر اينكه به يقين وصريح نمي توان يكي از چند گزينه موجود را انتخاب كرد .

با اسكان اولین مهاجران که از مناطق چهار محال و بویر احمد بوده اند ، به دلیل موقعیت امن منطقه ، سيل مهاجران به سوي ونك سرازير شده . از همه جا آمدند از كلگه ومندك كه كمترين فاصله را دارد تا كرزوني پايتخت چچنكه دورترين آنهاست .آري صلح جويان ظلم ستيز وعدالت خواه از  بویر احمد ، چهار محال بختیاری ،اصفهان ، ايل قشقايي واسفراهان –بوگر، بروجن  پشتكوه بختياري –جلاله، جسور وچقا بهمن آباده،دهاقان ،دزك، قهوه رخ ، دزفول، سونك ،سولجان ، سميرم ،شيراز، شهرضا وشهريا،ر فلارد، عقدك ، كرزوني ،كوفه، كربلا، كاظمين، كاشان ،كلگه، كوهيون وكزن ناقان واردل ونخودان آمده اند .

آنها ونكي را بنا نهادند كه پناهگاه پناه جويان سرزمين دين وعقيده، بيشه شيران، پرورشگاه دليران، محل تجمع غيرتمندان، سكوي افتخار برتري طلبان ،حمايتگاه ياري خواهان، گره امواج گذران غارتگران ،محل سكونت صالحان،زورمندان ومهد پرورش علما در منطقه شد.مدتي پاره تن فارس بوده وهم اكنون جزو اصفهان است

ونك با دوايل بزرگ بختياري وقشقايي وهمچنين طائفه بوير احمدي همسايه بوده و هست ، صولت الدوله قشقايي در جايي ونكي را برادر خود مي داند وبه اين برادري افتخار مي كند و ونك راخانه دوم خود مي داند.

مردم سلحشور ونک در دوران دفاع مقدس نیز از خود رشادت ها نشان دادند  و علاوه بر جانبازی های بسیار ، بیش از 100 شهید تقدیم اسلام و آب و خاک خود ، ایران عزیز نمودند

برگرفته از کتاب ونک در آئینه زمان ، نوشته جناب سرهنگ ح